De bruiloft; 1 week later

24 Mei was dé dag. Op deze dag zouden mijn vriend en ik elkaar het ‘ja-woord’ geven. Door de voorbereidingen drong het nog niet helemaal goed tot mij door maar toen mijn zusje Dinsdag ochtend aankwam om 08:45 met alle haar en make-up spullen, begon het langzaam binnen te komen.Ook dat mijn schoonouders en zwager speciaal voor deze dag waren overgevlogen maakte het allemaal wel wat officiëler. 

We ontbeten eerst en na het ontbijt gingen mijn zusje en ik in Mini haar kamer zitten, want uiteraard mocht mijn aanstaande mij niet zien voordat ik helemaal klaar was. Zelf wilde hij dit ook niet dus de babykamer werd vermeden.

Aangezien we eerder al proef make-up en haar hadden gedaan, kon mijn zusje gelijk beginnen.

Na een zit van 3 uur was ze dan klaar en ik was heel blij met het resultaat. Het was inmiddels 12:30 en de rest van de gezinnen kwamen aan. Langzaam begon ik wel iets meer zenuwachtig te worden, nu werd het wel heel echt.

Mijn andere zusje en moeder kwamen naar boven om mijn boeket te laten zien, en natuurlijk om te kijken hoe het ging met de voorbereidingen. Nu mijn haar en make-up gedaan waren trok ik voorzichtig mijn jurk en schoenen aan. Voor de ceremonie wilde ik graag hakken aan, maar had ook een back-up paar schoenen aangezien ik wel wist dat ik het heus niet uit ging houden om de hele dag op hakken te lopen. 

Ik pakte mijn boeket, en ging boven aan de trap staan. Mijn zusje liep ondertussen naar beneden om mij aan te kondigen, en toen iedereen klaar stond liep ik naar beneden en liep de woonkamer in waar mijn ouders, schoonouders, zusjes, zwagers en aanstaande stonden. Alle ogen waren op mij gericht en de reacties waren heel lief, ik werd er verlegen van. Mijn aanstaande keek me lang aan met bewondering in zijn ogen en ik liep naar hem toe om hem een dikke knuffel te geven. Hij zei dat hij mij er prachtig uit vond zien. En hij zag er ook geweldig uit in zijn pak met roze/donkergrijze stropdas en pochet. Over een paar uur zou deze mooie jongen mijn man worden! 

We hadden nog wat tijd over en maakten een aantal foto’s met z’n tweeën en ook met de gezinnen bij elkaar. Een goede vriend van ons is de hele dag erbij gebleven om foto’s te maken van alles. Echt super! 

Nu was het toch echt wel bijna tijd, en mijn vader ging naar de trouwauto om de prachtige bloemstukken te bevestigen. Mijn aanstaande en ik stapten in, of nou ja ik dook erin haha, charmant instappen met een bolle buik is toch even wat lastiger dan ik dacht! We wachtten tot de rest ook in de auto’s zat, en wij reden voorop richting het gemeentehuis met de rest achter ons aan. Onderweg hadden we best wat bekijks en er werd ook getoeterd. Best grappig! 

We kwamen aan bij het gemeentehuis waar de ambtenaar al buiten op ons stond te wachten. Mijn aanstaande hielp mij de auto uit. Gelukkig ging uitstappen makkelijker dan instappen haha.

Toen we allemaal compleet waren liepen we achter de ambtenaar aan richting de trouwkamer. Het was een kleine maar stijlvolle kamer en we namen allemaal plaats. Na een kort welkom praatje begon de ambtenaar met de toespraak. Wat ik wel heel leuk vond is dat ze de volgorde van alles anders had gedaan dan ik normaal gewend was. Eerst begon ze met een beetje voorgeschiedenis van onze ouders, broers en zussen om vervolgens over te gaan naar het officiële gedeelte waarin we elkaar het ‘ja-woord’ gingen geven. We stonden op en gaven elkaar de rechterhand. Nu ging het echt gebeuren! ‘Neem jij Kelly tot je wettige echtgenote?’ ‘Ja’ zei mijn vriend terwijl hij mij aankijkt. ‘Neem jij Emile tot je wettige echtgenoot?’ ‘Ja’, zei ik met een glimlach. Mijn schoonvader gaf de ringen aan en we deden deze bij elkaar om. ‘Jullie mogen elkaar nu feliciteren’ zei de ambtenaar, en we gaven elkaar een kus. Nu gingen we tekenen. Onze broers en zussen hadden we uitgekozen als getuigen. Wow nu was het echt officieel. We zijn man en vrouw! 

De toespraak was nog niet afgelopen, nu werd onze ‘geschiedenis’ verteld, hoe we elkaar hebben ontmoet, hoe we van collega’s, naar gewoon vrienden naar toch eigenlijk wel meer naar goede vrienden gingen. De leuke vakanties die we hebben gehad met z’n tweeën en de huizen waar we samen in hebben gewoond, naar het heden hoe we nu samen een kindje verwachten. Ze vertelde dit erg leuk, met humor maar ook met gevoel. Ik had me nog zo voorgenomen niet te huilen, maar daar kwamen dan toch de tranen, en mijn moeder geeft me een zakdoekje tussendoor.                                         Als afsluiting heeft de ambtenaar een gedicht wat helemaal bij ons past, heel mooi. 

We worden gefeliciteerd door iedereen en gaan dan weer met zijn allen terug naar de auto om richting ons huis te rijden waar straks de rest van de familie zal aansluiten voor de receptie. 

Wat een visite allemaal, en iedereen was erg blij voor ons. Best een overweldigend gevoel zeg, maar wel erg leuk. Bij een receptie hoort uiteraard een bruidstaart vond ik, en wilde deze graag zelf maken wat is gelukt. Iedereen kwam bij elkaar en we gingen samen de taart aansnijden. Echt een leuk moment vond ik dit. Ik hoopte dat er genoeg taart voor iedereen zou zijn en gelukkig was dit het geval. 

Iedereen was gezellig aan het kletsen en de sfeer was goed. We boften ook echt met het weer want zo kon iedereen ook lekker in de tuin staan.

De receptie liep tot een einde en we maakten ons klaar om naar het restaurant te gaan. We hadden een mooie aparte ruimte geboekt in La Cubanita waar we bij aankomst een welkom cocktail kregen (voor mij uiteraard alcoholvrij, niet dat ik normaal drink..) en na een korte speech van mijn man (ik moet er echt nog aan wennen om dat te zeggen), werd de avond ‘geopend’ en gingen we met z’n allen lekker eten. Het was erg gezellig en we hebben echt genoten! Na het eten zeiden we elkaar gedag en gingen we weer terug naar huis. 

We reden mee met onze vriend, en toen we thuis aankwamen zagen we slingers hangen in de straat. Ik was best moe en ik dacht nog; ‘Hey deze slingers had ik toch niet opgehangen?’, toen we binnen kwamen zagen we dat onze vrienden ons huis helemaal hadden versierd met slingers en foto’s van ons allemaal, en van mijn man en ik samen van vroeger en nu. En kijk nou! Er staat zelfs een fotolijst met de foto’s van vandaag! Wat ontzettend gaaf! Ook hadden ze allemaal kaartjes geschreven en het op een mooi canvas doek gehangen, superleuk! Er lopen ook rozenblaadjes naar boven en we lopen richting onze slaapkamer, waar ook slingers hangen en we vinden een fles Jip en Janneke champagne op ons bed omringd met een hart van snoepjes! Ik ben er stil van! Zo leuk gedaan! Echt een leuke afsluiting!

Wat een mooie, emotionele, gezellige en geslaagde dag hebben wij gehad. En het is inderdaad echt waar wat iedereen zegt; Voor je het weet is het zo voorbij! 

Via deze weg wil ik nogmaals iedereen bedanken voor de kaartjes, felicitaties, berichtjes en aanwezigheid! Ook aan de familie die voor en achter de schermen heeft geholpen om de dag zo te laten slagen.